关键字
文章内容
生日感动(汉文、壮文散文)
 
 
修改时间:[2020/03/23 07:07]    阅读次数:[209]    发表者:[起缘]
 

   重阳节,是中国传统敬老节。

   我虽还不属“老人”,但生于农历九月九日,所以岁岁重阳被“敬老”。

   今年重阳日,过得非常,充满感动。

   是夜深沉,夫妻二人,摆上蛋糕,点燃蜡烛。此情此景,本是兴高,理应采烈。然而不然,烛光摇曳,对影双人,竟然无语。

   妻子一人给我唱生日歌?太过单调。正准备在静静的、带着淡淡的缺憾中许愿,突然,手机铃声急促地响了起来。

   “老爸,点好蜡烛了吗?”电话那头是儿子兴奋的声音。

   我说蜡烛已点燃,准备许愿啦。

   儿子急匆匆地说:“等等,我要为你唱生日快乐歌!”

   我一时惊讶。儿子天生是一个腼腆的孩子,平时家庭聚会,有陌生人在场他都不敢放开唱卡拉ok。

   我又想起儿子不善言辞的另一件事儿。那是他读高三的时候,有一天,他忽然拿一听百事可乐回家,一定要我喝下。谁都知道,小孩子都爱喝饮料,我儿子也不例外。可是,他为什么非让我喝不可?原来,这听饮料是他参加校运会获得的奖品。颁奖之时,他已经很口渴,差点就喝掉了饮料,但他想到这是自己努力得来的第一份奖品,一定要将这份奖励献给自己老爸。那时那景,我一阵感动,什么话也没说出来。我儿子也只是定定地看着我喝完饮料,嘴里没说什么,脸上充满得意的神情。

   去年,儿子去了北京读大学,难道是“士别三日,当刮目相待”?

   想着想着,烛光映红了我和妻子的脸庞。我正心跳不休地等着儿子唱歌,想看他是如何在大学里“蜕变”的。不料,他却又说:“等等,我要找一个没人的地方。”

   “哈哈,狗仔还是怕呢。”妻子嘴快,一发不顾对方感受。好在孩子一贯宽容无所谓,哪怕读了大学,依然叫他“狗仔”也从没异议。

   终于,儿子远在北京那边唱道:“祝你生日快乐!祝你生日快乐!祝老爸生日快乐……”

   听着听着,我不禁热泪盈眶,我几乎喜极而泣。我儿子是一个不善于用言辞表达的孩子,但他为了祝福老爸生日快乐,竟然破天荒在他乡唱起了生日快乐歌。

   我在一阵阵感动中吹灭蜡烛,抬起头来,目光又看到了那只摆在装饰柜上、我一直珍藏着的可乐空罐子,仿佛儿子就在眼前,虔诚地对我说:“老爸,我孝敬您!”

   ngoenzseng raeujrub

  ciet gouj nyied gouj, dwg aen ciet gingq bouxlaux。

  yienznaeuz gou caengz suenq “bouxlaux”, hoeng aenvih ngoenzseng gou dwg gouj nyied gouj, bilawz daengz ngoenzde? gou cungj deng “hauqgingq”。

  bineix gouj nyied gouj, gvaq ndaej mbouj doengz bingzciengz, gamjdoengh raixcaix。

  haemhhaenx laepngau, dou song gvanbaz baij ndei dangauh, diemj lab le, bonjlaiz wngdang angqvau gvaq ngoenzseng,hoeng song “bouxlaux” naj doiq naj, cungj mbouj gangj saek gawq vah。

  gvaq ngoenzseng aeu ciengq go’ngoenzseng。mehyah ciengq go hawj gou dingq? boux ndeu ciengq mbouj ndei dingq。 cingq dajsuenq gvaq baez ngoenzseng mbouj miz eiqseiq geijlai, sawqmwh, dienhvah gou yiengj lo。

  “daxboh,diemj lab caengz?” gij singyaem daeglwg angqvauvau。

  gou naeuz diemj ndei lo, cingq yaek dajsuenq gangj gij vah simnyienhmuengh。

  daeglwg gipmuengz naeuz:“gaej gip,caj gou ciengq diuz go’ngoenzseng ndeu gonq!”

  gou doeksaet lo。 daeglwg daj iq couh launyaenq, bingzseiz bae ciengqgo, danghnaeuz miz vunz najseng youq henz, de cungj mbouj gamj ciengq ne。

  gou youh siengj daengz daeglwg launyaenq gienh saeh he。 seizhaenx de cingq doeg gauhcungh sam nienzgaep, miz ngoenz he, de sawqmwh dawz bingz gojloz ndeu ma ranz hawj gou gwn。 geizgvaiq lo,lwgnyez cungj maij gwn gojloz, vihmaz de mbouj gwn dauq dawz ma hawj gou gwn ne? laxlawz,bingz gojloz neix dwg de camgya hagdangz yindungvei ciengj ndaej daeuj。 fat ciengj seizhaenx,de hozhat ca di couh gwn lo,hoeng siengj daengz? bingz gojloz neix dwg swhgeij baez daih’it ndaej ciengj, aeu louz hawj daxboh gwn。dingq daeglwg baenzneix gangj le, gou gig gamjdoengh。 daeglwg dinghdingh yawj gou gwn gojloz, gij saenzcingz de gig daekeiq。

  bi’gvaq,daeglwg bae baekging doeg daihhag, baenz boux daihhagseng le, mbei bienq hung lo?

  seizneix,gij lab ronghsag ciuq naj dou cungj hoengzgyoengq lo。gou sim diuqboebboeb caj daeglwg ciengqgo, yawj de doeg daihhag le baenzlawz “bienqyiengh”。 siengj mbouj daengz, daeglwg youh naeuz:“caj yaep he, gou aeu ra giz mbouj miz vunz ciengq。”

  “haha, lwg maningq neix lij dwg launyaenq hane。”mehyah bakbyoengq, gangjvah mboujguenj vunz? maij mbouj maij dingq。 suenq daeglwg ndeigangj, hwnj daihhag le lij deng heuh guh “maningq” de hix mbouj hozgaek。

  daeglwg dauqdaej ciengqgo lo, de youq baekging ciengqgo hawj gou dingq:“hoh mwngz ngoenzseng angqyangz! hoh mwngz ngoenzseng angqyangz!hoh daxboh ngoenzseng angqyangz……”

  itmienh dingq daeglwg ciengqgo, gou itmienh gikdoengh daengz raemxda yaek doek。 daeglwg dwg bouxcoz baksiuj baknaek he, hoeng vih hawj gou ngoengzseng vuenheij di, de ciengqgo hawj gou dingq lo。

  boq lab seizhaenx, gou gikdoengh raixcaix。 gou ngiengx gyaeuj hwnjdaeuj,? youh yawjraen aen bingzbyouq gojloz cuengq youq gwnz gvih haenx。 gou cungj sij mbouj ndaej vut aen bingzbyouq neix,gou ciengzseiz siengj daengz daeglwg doiq gou naeuz:“daxboh, gou hauqgingq mwngz!”